Παραφυάδες με τη χρησιμοποίηση της μεθόδου Ντεμαρί και της μεθόδου της τροφαποθήκης

Παραφυάδες με τη χρησιμοποίηση της μεθόδου Ντεμαρί και της μεθόδου της τροφαποθήκης

Σε όλες τις περιπτώσεις που χρησιμοποιούμε μια από τις μεθόδους προς πρόληψη της σμηνουργίας, είναι δυνατόν να γίνει αύξηση με τη χρησιμοποίηση του πάνω διαφράγματος της βασίλισσας κλειστού γόνου  και των βασιλικών κελιών, τα οποία οι μέλισσες δημιουργούν.

Για την λεπτομερή  περιγραφή των μεθόδων Ντεμαρί και της τροφαποθήκης, παραπέμπω τον αναγνώστη στο κεφάλαιο για τη σμηνουργία.

Στην περίπτωση της μεθόδου Ντεμαρί, όσοι την χρησιμοποίησαν θα παρατήρησαν βεβαίως ότι όλα τα μελίσσια δεν δημιουργούν βασιλικά κελιά πάνω από το διάφραγμα γόνου του δεύτερου πατώματος. Αλλά πάλι κάνουν αρκετά και μεγάλα κελιά αντικατάστασης, από τα οποία εκκολάπτονται ωραίες βασίλισσες. Το περίεργο είναι ότι εάν στις κυψέλες που δεν έκαναν βασιλικά κελιά, δώσουμε εμείς αυτά από άλλη κυψέλη στο πάνω πάτωμα (άνωθεν του διαφράγματος), τα αποδέχονται μεν καταρχάς, αλλά όταν η βασίλισσα εκκολαφθεί, εξαφανίζεται μυστηριωδώς έπειτα από λίγες ημέρες, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Αλλά και σε εκείνες τις κυψέλες, οι οποίες δημιουργούν ωραία βασιλικά κελιά πάνω από το διάφραγμα και όπου οι βασίλισσες εκκολάπτονται,συμβαίνει άλλοτε να γονιμοποιηθούν οι βασίλισσες του πάνω πατώματος (από ιδιαίτερη οπίσθια είσοδο) και να αρχίσουν να γεννούν και άλλοτε συμβαίνει να χαθούν, και όχι πάντοτε από τυχαίο γεγόνος έξω από την κυψέλη ή κατά την πτήση της γονιμοποίησης, αλλά από κάποιον άλλο λόγο.

Η λύση του προβλήματος αυτού με απασχόλησε πολύ και έπειτα από πολλές παρατηρήσεις κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι κυψέλες, οι οποίες ανέχονται νέα βασίλισσα στο δεύτερο πάτωμα πάνω από το διάφραγμα, είναι εκείνες που έχουν βασίλισσα 2 ετών και άνω ή βασίλισσα ελαττωματική. Αυτές οι κυψέλες φαίνεται ότι αισθάνονται την ανάγκη της αντικατάστασης της παλιάς η ελαττωματικής βασίλισσας τους. Όταν όμως οι κυψέλες έχουν κάτω από το διάφραγμα  νέα και με σφρίγος βασίλισσα, όχι μόνο βασιλικά κελιά δεν δημιουργούν πάνω από το διάφραγμα, αλλά και όταν τους δώσουμε ξένα βασιλικά κελιά, αφήνουν μεν τη βασίλισσα να εκκολαφθεί, αλλά ύστερα την σκοτώνουν.

Υπάρχει όμως τρόπος να αναγκάσουμε τις μέλισσες οποιασδήποτε κυψέλης να δημηουργήσουν βασιλικά κελιά στο γόνο του πάνω πατώματος και ο τρόπος αυτός είναι να παρεμβάλουμε μεταξύ των 2 πατωμάτων ένα τρίτο πάτωμα με κενές κηρήθρες. Το διάφραγμα της βασίλισσας πρέπει να τοποθετείτε πάντοτε πάνω στον εμβρυοθάλαμο. Η παρεμβολή αυτή του τρίτου πατώματος απομακρύνει το γόνο τόσο πολύ από την παλιά βασίλισσα ώστε να νομίζουν οι μέλισσες αναγκαίο να δημιουργήσουν νέα βασίλισσα, διότι θεωρούν την κυψέλη τους ανεξάρτητη από την κάτω. Εννοείτε ότι στο πάνω πάτωμα είναι ανάγκη να δώσουμε δική του είσοδο.

Από τις κυψέλες λοιπόν αυτές, δέκα μέρες μετά το χειρισμό Ντεμαρί, μπορούμε να αφαιρέσουμε γόνο και βασιλικά κελιά και να σχηματίσουμε παραφυάδες, όπως θα δούμε και στο κεφάλαιο για τη βασιλοτροφία.

Ό σχηματισμός των παραφυάδων δεν πρέπει να γίνεται πριν περάσουν 10 μέρες, γιατί υπάρχει κίνδυνος να κυρώσουν τα βασιλικά κελιά μέσα στις παραφυάδες, οπότε οι εκκολαπτόμενες βασίλισσες γήνονται ελαττωματικές.

Καλό είναι οι παραφυάδες να τοποθετούνται μέσα σε συνηθισμένες κυψέλες, χωρισμένες σε 2 διαμερίσματα με τελείως στεγανό διάφραγμα και με χωριστή είσοδο, ώστε αν η βασίλισσα του ενός διαμερίσματος αποτύχει κατά τη γονιμοποίησή  της, να είναι δυνατό να ενωθούν τα 2 διαμερίσματα με απλή αφαίρεση του διαφράγματος.

Κατά τη χρησιμοποίηση της μεθόδου της τροφαποθήκης, ένας απλός τρόπος χειρισμού της τροφαποθήκης είναι ο χωρισμός της από τον εμβρυοθάλαμο. Η τροφαποθήκη, κατά την εποχή αυτή, περιέχει και γόνο αρκετό και συνεπώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παραφυάδα, για τη γονιμοποίηση νέας βασίλισσας, προς αντικατάσταση της παλιάς ή για να κάνουμε αύξηση.

Αύξηση επίσης μπορεί να γίνει με παραφυάδες, με τη χρησιμοποίηση οποιασδήποτε μεθόδου, η οποία διαιρεί τον πληθυσμό της κυψέλης για τους λόγους που αναφέρω στα κεφάλαια για τη σμηνουργία και την εαρινή ανάπτυξη της κυψέλης. Όλοι όμως οι παραπάνω περιγραφόμενοι τρόποι  σχηματισμού παραφυάδων χρησιμοποιούνται κατά την άνοιξη, πριν την ανθοφορία, και συνεπώς επηρεάζουν την απόδοση της κυψέλης, η οποία παρέχει παραφυάδες.